5 Şubat 2011

Beni hatırladın mı?




              Sessiz ve rahat bir yere otururup gözlerinizi kapatıyorsunuz.Üçe kadar saydığımda bir kır yolunda yürüyüşe çıkacaksınız.

Bir...kırlık bir alandasınız.

İki...bulunduğunuz yerden ormana doğru uzanan bir patika görüyorsunuz.

Üç...patikada yürümeye başlıyorsunuz.

Temiz ve ot kokulu ılık bahar  havasını ciğerlerinize doldurarak yürüyorsunuz... sağınızda solunuzda papatyalar, kırçiçekleri , yabani otlar.
Ayağınızın altında toprak ve taş parçaları...yol ulu ve yaşlı çamların oluşturduğu bir ormanın içine doğru devam ediyor...yürüyorsunuz...

serin orman  havasında çam reçinesinin kokusu yayılıyor...kurumuş çam iğneleri ayağınızın altında kaygan bir zemin oluşturuyor, her bastığınızda çıtırdıyorlar...yürüyorsunuz...

ağaç dallarının izin verdiği parça parça güneş ışıkları yolunuza düşüyor...ağaçların arasından gözükmeye başlayan durgun göle doğru yürümeye devam ediyorsunuz...ağaçlar aralanıyor ve üzerinde güneş ışıklarının parıldadığı mavi-yeşil göle doğru yürümeye devam ediyorsunuz...

göle doğru uzanan ahşap iskeleyi gördünüz mü?...iskelenin ucunda arkası dönük bir çocuk duruyor...ona doğru yürüyorsunuz... çocuk siz iskeleye çıktığınızda size doğru dönüyor...o sizin çocukluğunuz...

yanına gidip çömeliyor ve ona sarılıyorsunuz...onu özlediğinizi söylüyorsunuz...O'da sizi özlediğini, siz olmayınca kendini yalnız ve güvensiz hissettiğini hep yanında olmanızı istediğini söylüyor...gözleriniz doluyor sarılıyorsunuz...onu ne kadar ihmal ettiğinizi fark ediyorsunuz...onunla hayallerinden , isteklerinden konuşuyor ,birlikte vakit geçiriyorsunuz...geri dönme vakti geldiğinde ona son  kez sarılıyor , sevdiğinizi söylüyor ve daha sık ziyaret edeceğinize, onun sesine, hayallerine, isteklerine kulak vereceğinize söz veriyorsunuz.

Ama söz verirken dikkatli olun çünkü çocuklar tutulmayan sözleri unutmazlar.


                                                    
                                                                         Erdem Yalçın
                                                            http://erdemyalcinart.blogspot.com/

4 yorum:

  1. resme bayıldım... Metne de... İyi ve şık bir kılavuzluk, içindeki çocuğu bulmak isteyenlere... ama bu yazı beni kışkırttı... Hemen alternatif bir -içimdeki çocukla muhabbet- yazmak zorundayım. Yani benimkini :))) Romantik olanlar okumasın diye not düşerim.

    YanıtlaSil
  2. iyi arkadaş kışkırtıp yaratmaya zorlayandır diyerek kendime pay çıkarayım,sevdiğine sevindim.

    YanıtlaSil
  3. resmim çok tatlı durmuş pembe fonda :D

    YanıtlaSil
  4. bana haber vermeden satayım deme :)

    YanıtlaSil

ses verenler