27 Kasım 2011

Kendine bakmak, kendini görmek







 Ebru ÜLKÜ


Bu bir ev hediyesi...

ama o kadar özel o kadar değerli bir hediye ki söyleyecek söz bulamıyorum...

insanın kendi bebeğine bakması o kadar inanılmaz birşey ki...

çok emek verilmiş, özenilmiş, uğraşılmış bir hediye...

Burası suluboya öğrenmeye gittiğim atölye: Ebru Sanat

üzerinde suluboya yaptığım masa, atölyedeki camlı dolap ve içindeki kitaplar, bol bol karakalemi çizilen büst, resim çantası, suluboya takımı, arada çayla, kahveyle birlikte yediğimiz bisküviler, Kaan hocamın duvarlarda asılı resimleri, ilk başlarda sıkıntıyla resmini yaptığım antika saat, ayaklı lamba, turuncu pantolonum, gözlüğüm, saçlarıma düşmüş aklar hepsi hepsi var bu minik atölyenin içinde

tek eksik karşımdaki sandalyede ayaklarını toplamış oturan Kaan Hocam...

herbir ayrıntıya tekrar tekrar bakmaya doyamıyorum, gözlerim doluyor...

Kafamı boşaltmak ihtiyacıyla başladığım,  sonrasında çok zevkli, neşeli, unutulmaz anlar yaşadığım , ruh halime iyi gelen atölye günlerim ölümsüzleşti.

Ebru hanıma ne söylesem az gelecek...



Ebru ÜLKÜ

5 yorum:

  1. müthiş!! ne güzel bir yetenek! ne güzel bir armağan!

    YanıtlaSil
  2. nihal hanım atölyeye geldiginiz ilk günü hatırladım bu yazıyı okuyunca..övgüleriniz için teşekkür ederim..siz artık bizim için bir ögrenci degil aile dostumuzsunuz..sayenizde bende bir başlangıç yapmış oldum begendiginiz için hediyemizi çok mutluyum.ebru

    YanıtlaSil
  3. yazdınız!!! sonunda yorum yazdınızzz! inanamıyorum :))

    YanıtlaSil
  4. ben olsam kesinlikle bununla gömülmek isterdim.HUZUUUUR......

    YanıtlaSil

ses verenler