24 Temmuz 2013

hem röntgenci hem teşhirci



N.Arın


ne ilginç insanlar olduk...

geçmişte bıraktığımız insanlarla yeniden arkadaş olduk...
oysa artık bir bağımız, birlikteliğimiz, görüşmemiz, duygumuz, paylaşımımız kalmamış...

olsa zaten geçmişte değil bu günümüzde olacaklar...

sadece eski anılar ve geçmiş günlerin hatırı var...

ama merakla onların fotolarına bakıyoruz... ne kadar değişmiş, ne kadar yaşlanmış, hayatta neler yapmış, ne kadar yol almış, kiminle evlenmiş, çocukları nasıl, nasıl yaşıyor, tatile nerelere gitmiş vs vs...

fotoğraflardaki insanların yüzünde anılardaki arkadaşımızın izlerini arıyoruz...

biraz da onların hayatlarını  kendimizinkiyle kıyaslıyoruz... bazen daha başarılı bazense yenik hissediyoruz...

başkalarının hayatlarını röntgenlemek  artık çok sıradan, çok normal...

sonra biz de gezi, eğlenme, toplanma, kutlama vs. fotolarımızı koyuyoruz...

yüzümüz hep gülüyor, mutluyuz, memnunuz,  her şey yolunda, hayat güzel...

en özel, mahrem anları bile herkesle paylaşıyoruz... başkaları görüp bizi alkışlamalı, takdir etmeli, beğenmeli hatta kıskanmalı...

sevgi sözcükleri bile herkesin göreceği, duyacağı şekilde paylaşılıyor... ne kadar teşhir o kadar heyecan, alkış, beğenme...

bana bakın!

bakın bana!

artık romantizmin tadı yok... çoktan modası geçmiş...

bizden başka kimsenin görmediği romantik bir anın anlamı kalmadı...

her gittiğimiz yeri bildirmeli, attığımız adımı duyurmalıyız... 

ne kadar eleştirsek, küçümsesek, dalga geçsek de hepimiz farklı derecelerde  bu durumun içindeyiz...

dışında kalmak, çağ dışı kalma, sosyal hayattan kopma tehlikesini de birlikte getiriyor çünkü...


içimizdeki röntgenci ve teşhirciyi keşfediyoruz...



8 yorum:

  1. bütün yazdıkların doğru ve iç acıtacak kadar yanlış...biz bu paradoksla fazla yaşamayız...ya da yaşamamalıyız...n.saydın

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kahve eşliğinde yapılan dertleşmelerin,gülüşmelerin,ağlaşmaların ve tabi ki dedikodunun yerini hiç feysbuk tutar mı nurten kız :)

      Sil
  2. herkes ve herşey ortadaysa, zaten "görülendir". Görebiliyorsan, röntgenci değilsindir... saklayacak bir şeyin yoksa teşhirci değilsindir... bence değişen dünyayla birlikte tanımlar da değişmeli... bu yazı çok tartışmaya açık bence :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. komün hayatına mı geçtik? ya romantizm?, mahremiyet?, özel hayat?

      Sil
  3. Artık hiçbir şey saklı kalmayacak... Telepati ile anlaşacak seviyeye gelemedik belki... Ama hiçbir şeyi de gizlemiyoruz sanırım artık... ;) Gelişme diyebilir miyiz şimdi buna?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet şefaflık,saydamlık,açıklık hem güzel hem de gelişme, beni rahatsız eden olan özel hayatların başkalarının gözüne sokularak yaşanır olması..

      Sil
  4. Ben bu yazıyı çok sevdim.her harfi yerli yerince.e doğal olarak anlamlı,doğru.bassagligini bile oradan yapanlar var.kimseyi teselli dahi edecek gücümüz mu kalmadı, gezmelere tozmalara harcanaan güç ve zamanimiz bir hasta ziyareti ya da emir Allahın demeye mi yetmiyor.sevmiyorum alenen yaşanan
    özel hayatları ben de.teşekkürler ellerinize sağlık olsun...;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aynı duyguları paylaştığımıza memnun oldum :) teşekkür ederim..

      Sil

ses verenler