hayatım böyle geçiyor...

 

N.Arın

şöyle acaip bi yazı yazasım var... mesela sen olsan seninle yakın olabilir miydin  gibi  cevabı zor sorular üzerine olabilir...

yok sana sormuyorum zaten, kendime soruyorum...

ya da diyelim ki ruhun bedininden ayrılıyor  yükseliyor, yükseliyor yukarıdan kendini seyretmeye başlıyorsun...

sabah kalkıp hazırlanırken, işe giderken, kahvaltı yaparken, çay içerken seyrediyorsun kendini...

dedikodu yapışını, takındığın tavırları, boş konuşmalarla zaman geçirişini, zoraki gülmelerini izliyorsun...

amma saçma şeylerle uğraşıyorum diyorsun...

hayatım böyle geçiyor...

insanlarla sohbet ederken sürekli içinden de kendinle konuşuyor olmanı... 

onların gözüne bakarken başka şeyler düşünüşünü... 

seni sevmelerini sağlayacak sözler söyleyip,

davranışlarda bulunuşunu , yalakalık edişini yakalıyorsun...

en önemli derdin sevilmek değil mi zaten...

sonra böyle davrandığın için kendini eleştiriyor ve küçümsüyorsun...

başkalarına ihtiyaç duymaktan, onaylanmak istemekten ne zaman vazgeçeceksin?

sonra yalnız kalınca içine çöreklenen huzursuzluğu görüyorsun... 
ve bunu gidermek için kendini  bişeylerle oyalayışını...(müzikle, kitapla, resimle, oyunla, ıvırla zıvırla )

en çok da kendini kandırışını izliyorsun... (benim suçum yok, elimden geleni yapıyorum, kimseye muhtaç değilim, iyiyim, yetenekliyim, seviliyorum, daha mutlu olacam, daha neşeli, daha aktif, daha cesur olacam, neler yapacam neler vs.vs...)

kendini kandırdığını gören biri kendini kandırıyor olabilir mi peki?

işte bu güzel soru...

ama altta hiç bitmeyen, sessiz akan bir nehir gibi devam eden hüznünü de görüyorsun...

kendine acıdığın, karamsar olduğun zamanları da...

(hiçbir şey değişmeyecek ,hep böyle olacağım, hep hüzünlü, hep yalnız, huzursuz, isteksiz, mutsuz, beceriksiz, yeteneksiz, cesaretsiz vs...vs...)

hayatım böyle geçiyor...

belki de hayatın ritmi bu...

hem kendini sevip hem de azarlayarak, hem gurur duyup hem utanarak...

bir çok kişiyi  hatalarıyla, kusurlarıyla olduğu gibi kabul edebilirken, kendinden  tekrar tekrar hesap sorarak, kulağını çekerek, yeniden, yeniden şekillendirerek...