7 Mart 2013
amour...
bu yıl seyrettiğim en etkileyici filmdi...
belki ben de benzer şeyler yaşadığım için,
aynı çaresizliği, umutsuzluğu tattığım için...
belki de oyuncular bu kadar iyi oynadıkları için...
bir oyuncunun çok doğal, çok içten rol yapması hem hayranlık uyandırır hem tedirgin eder beni...
"içtenlik, doğallık, kendine özgülük" nasıl bu kadar -iyi- "oynanabilir"diye düşünürüm?
insan bir olayı gerçekten yaşamadan nasıl bu kadar ikna edici olabilir?
artık kimin sahici, doğal, içten olduğuna inanabiliriz ?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Sevgili Nihaventrenkler; Amour'u geçen seneden beri bekliyordum,tek başıma sinemaya gidemiyorum
YanıtlaSilkorkuyorum...İstanbulda sadece iki sinema salonunda gösterime girmişti..yanıma çağırabileceğim iki kişiden biri kayınvalidem "cem yılmaz dururken sıkıntılı film izlemem "dedi,diğeri,eşim "sanat filmi bunaltır" dedi...sinemada izleyemedim...çok üzüldüm...en çok da bir arkadaşım olmadığı için..
film sinema da izlenir inadımı bırakalı çok oldu..ben de tek başıma gitmeyi sevmediğimden artık sinemaya çok nadir gidiyorum,çoğunlukla dvd veya internetten seyrediyorum.zaten bu tip filmler izmir de salon da bulamıyor...bu filmi de http://www.fullfilmizle.net/ask-amour-2012?postTabs=6 adresinden seyrettim...
YanıtlaSil