rahatlayın...
çünkü hiçbirşey kontrolümüz altında değil...
ne ettiğimiz dualar, tuttuğumuz uğurlar, ne adadığımız adaklar, dilediğimiz dilekler, yapmaya çalıştığımız büyüler, verdiğimiz sadakalar hiçbiri işe yaramayacak rahatlayın...
olacak olanı, olmasından korkulanı değiştiremeyecek, engelleyemeyeceksiniz... olacak...
korktuğunuz başınıza gelecek... kaçamayacaksınız, rahatlayın...
her tesadüften, faldan, rüyadan çıkardığınız yorumun /anlamın ne kadar da boş, saçma ve hatta komik olduğunu göreceksiniz...
sonrasında, bunlara inanan, bunlardan medet uman yanınıza acıyarak bakacak, onun saflığına, çaresizliğine üzülecek ve hatta gidip ona sarılmak isteyeceksiniz...
kabul edin özel değiliz/özel değilsiniz...
görünce başımızı çevirdiğimiz sakat dilenci yada otobüs penceresinden seyrettiğimiz insanlar kadar sıradanız, kimseden bir farkımız yok, onun başına gelen bizim de başımıza gelecek...
ayrıntılardan okumaya, tesadüflerden çıkarmaya, rüyalardan yorumlamaya çalıştığımız hayata dair gizli bir "mesaj", "anlam" veya "sır" yok... (maalesef)
ama korkmayın... bunu kabul edince rahatlıyorsunuz...
rahatlayın ki enerjinizi bunlara harcamak yerine var olan anlarınıza, saatlerinize ,günlerinize harcayabilesiniz...
çünkü hayat kotrolümüz dışında akmaya devam ediyor... edecek...
ama bu hayatı nasıl geçireceğimizin kontrolü hala bizde
rahatlayın...
"Herşeyi kontrol etmeye çalışmaktan vazgeç. Bırak ne olacaksa olsun. Bırak olsun.'' Fight Club (1999)
Bu yazıdaki hayat sanki güvenilmez bir koca ile
YanıtlaSilevli olmaya alış der gibi...Kocanı değiştiremezsin o bildiğini okuyacak aynı hayat gibi...Yinede kontrol bende deyip onunla geçirilen saatler değerlimidir? Hayat bildiğini okuyan, aldatan,ezen,acınacak hale getiren bir koca gibi ise ve ondan ayrılmak mümkün değilse
dualara,fallara,sadakalara,kendisi için cennete
kocası için cehenneme inanmaktan başka elinden
ne gelir ki?
genelde kendimden yola çıkıp yazıyorum ama bu yazının fazla öznel olduğunu sonradan farkettim.aslında eşimin hastalığında yaşadığım zavallılığımı ve umutsuzluğumu dile getirmek istemiştim.hayatın karşısında ne kadar çaresiz,güçsüz kalabileceğimizi bu yüzden yaşadığımız güzel anların tadını çıkarmayı becerebilmeyi...
YanıtlaSil