26 Nisan 2011

İmzasız



Nihal Arın

"Resimlerinizi vermeyin" diyor hocam, ben resimlerimi hediye ettikçe. Resimlerimi biriktirmemi, saklamamı,sergi açmamı  tavsiye ediyor. Hediye ettiğim resimden sonra "belki de arkadaşınıza bir ev hediye ediyorsunuz"   diyor espriyle karışık.

Oysa ben bir resmi bitirdiğimde, yaptığım işten memnun kalmışsam eğer  hemen hocalarıma ve yakın arkadaşlarıma göstermek istiyorum. Onların alkışları yetiyor bana.

Arkadaşlarımın evlerinin duvarlarına resmimi asmak istemeleri ne kadar güzel , onların evlerine gittiğimde duvarlarında  resmimi görmem ne büyük zevk! Daha resim hediye etmek istediğim bir çok arkadaşım var (lütfen sırayı bozmayalım).

Sergi açma, kendimi tanıtma, resmimi satma gibi hayallerim yok nedense. Kendimi ressam olarak göremediğimdendir belki, daha olmadığımdan, pişmediğimdendir . Olmadığım resimlerime imza atamamamdan belli zaten.

Sadece hayal ettiğim resimleri yapabilmenin peşindeyim, hayran olduğum suluboyacıların yetkinliğine ulaşabilmenin peşinde...

Daha çoook yolum olduğunu biliyorum, bu yolda beni yalnız bırakmayanlara selam olsun!


5 yorum:

  1. kediiiiiiiiiii!!!!!!!!
    çocuuuuuk!
    Olmuşsun be kardeş! Daha ne olacaksın!
    Gözleri bakıyor işte. Gözler bakıyor!
    Ben sıramı bekliyorum valla... İkinci turu yani :)

    YanıtlaSil
  2. Nihal,
    iki resmin de çerceveli bir sekilde duvarımda asılı...
    bir ara fotosunu cekeyim de gör :)

    YanıtlaSil
  3. Sevgi,fotoğraf Binnurun kızı Nehir'in en sevdiğim fotolarından biriydi ve onlara hediye gitti:)

    YanıtlaSil
  4. Binnur,fotosuna gerek yok gözlerimle görmeden inanmam :)

    YanıtlaSil

ses verenler