Sevgilim,
yetimim benim,
aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken
...kapılar kapalı, dünya buzlu cam
uyuşmuş gözlerimin önünde
hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan
ikimizin yerine dinliyorum
sevdiğin şarkıları
siyah tişörtünü giyiyorum yatarken
gömleklerini, kazaklarını, kokunu
senin rüyalarını görüyorum ölür gibi uyurken
gün boyu elimde kahve fincanı
kapıyı açmıyorum
telefonlara çıkmıyorum
başını bekliyorum geleceği olmayan hatıraların
Sevgilim,
yetimim benim,
nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata
öldüğünden haberi yok fotoğraflarının...
Murathan Mungan
hep hüzünlü şeyler mi yazacaksın? Kalanların acısını dindirmek için "kiralık katil" olmayı düşlüyorum. Bir şirket kuracağım.
YanıtlaSilHeveslenme hemen, heveslenme!!!!
:)) yaa çok güldürdün beni..ama hakkatten böyle bir şirket lazım valla,hem para kazanırsın hem sevap.. şirket olmazsa roman da olur :)
YanıtlaSilhüznün yakamı bırakacağını sanmıyorum...
Bir romana üç resim alırım!Pazarlık etme, yedi'ye çıkartırım!!!!
YanıtlaSilşiir bendeki sevgiimi öldürdü bittiği an itibariyle diriltti! offf ruha alerji yapar bu şiirler nihal hanım aman uzak durun
YanıtlaSil